De talen van de Amerikaanse Indianen en de bewoners van de eilanden van Polynesië hebben een opvallend kenmerk: ze bevatten Griekse woorden. De eerste Europeanen die voet aan wal zetten in het huidige Maryland en Delaware ontdekten een rivier die door de Indianen de ‘Potomac’ werd genoemd. Dit Indiaanse woord lijkt opvallend veel op het Griekse woord ‘potomos’, dat rivier betekent. Een mogelijke verklaring is dat de Griekse veldheer Alexander de Grote met zijn vloot Amerika ontdekte.
Alexander of Columbus: Wie was er het eerst in Amerika?
Wie waren er het eerst in Amerika: De Egyptenaren, de Vikingen, de Grieken of toch Columbus? Het is een intrigerende vraag. We kennen natuurlijk allemaal het verhaal van de Europese nederzettingen in Amerika: stoere Vikingen maakten een lange tocht over de ijskoude zee en plaatsten tijdelijke buitenposten op de grond van de Indianen. Vervolgens kwamen de Spaanse veroveraars, de Engelsen, Franse pelsjagers en Nederlandse kolonisten. Maar wat als de hellenistische Grieken met hun zeilen en roeispanen al veel eerder de Nieuwe Wereld bereikten? Dit werpt een heel nieuw licht op de geschiedenis.
Spaanse conquistadores doen een opvallende ontdekking
In de zestiende eeuw veroverden de Spaanse conquistadores het Aztekenrijk in Mexico. Ze ontdekten er iets bijzonders. Het zeer intelligente Indianenvolk noemde hun tempels namelijk ‘teocalli’. Dit is opvallend genoeg een samenvoeging van de twee Griekse woorden ‘theos’ (god) en ‘kalias’ (woning). ‘Theos-kalias’ betekent dan ook godenwoning. En de betekenis van teocalli in het Nahuatl, de taal van de Azteken, is precies hetzelfde.
Bezochten de oude Grieken Hawaii?
Het is zeker mogelijk dat verschillende volkeren in de Oudheid via de zuidelijke Golfstroom Amerika hebben bereikt. Wellicht waren de Oude Grieken zelfs op Hawaïi. Opvallend is dat een aantal woorden op de Hawaii eilanden overeenkomsten vertonen met het Oudgrieks:
Aankomen:
Oudgrieks: Hikano
Hawaiaans: Hiki
Denken/leren:
Oudgrieks: Manthano
Hawaiaans: Manao
Intelligentie:
Oudgrieks: Nous
Hawaiaans: Noe-noe
Melodie:
Oudgrieks: Melodia
Hawaiaans: Mele
De wereldheerschappij van Alexander de Grote
Bovendien doet de bekende Hawaïaanse hoofdtooi van hout en veren qua vorm denken aan Griekse helmen. Zijn het nabootsingen? Oftewel: is het mogelijk dat de Grieken achttien eeuwen voor Columbus de Atlantische Oceaan én de Grote Oceaan overstaken? Misschien zijn het aanwijzingen voor een verdwenen en vergeten vloot van Alexander de Grote. Deze briljante veldheer heerste op slechts dertigjarige leeftijd over een van de grootste rijken uit de wereldgeschiedenis, dat zich uitstrekte van het Perzische Rijk tot aan de Indus. Nadat Alexander het Perzische Rijk had veroverd reisde hij verder naar het Oosten. Daar bereikte hij het Indiase schiereiland om vervolgens naar het noorden te trekken. De Griekse veldheer en zijn mannen wisten tot ver in het huidige Rusland door te dringen.
Verdwenen vloot
Tevens verkende de vloot van Alexander de Grote onder bevel van admiraal Nearchos de kust van India. In 324 v. Chr. liet de Griekse veldheer echter het grootste deel van zijn vloot terugkeren naar de Arabische Golf. Zijn soldaten waren uitgeput en oorlogsmoe en verlangden terug naar een huis. Een deel van de soldaten keerde inderdaad terug naar Griekenland, maar een ander deel van de vloot verdween. Dit in combinatie met het feit dat bepaalde woorden op Hawaii en Tahiti veel lijken op het Oudgrieks wakkert de geruchten aan dat Griekse schepen eeuwen voor Columbus al de Nieuwe Wereld bereikten.
Dialoog van Plutarchus
Een aantal Griekse onderzoekers en archeologen gelooft dat de Grieken een aantal nederzettingen hadden in Noord-Amerika. Hoewel er geen sprake is van fysiek bewijs, baseren de onderzoekers hun idee op een dialoog die is geschreven door de Griekse historicus Plutarchus. In zijn omvangrijke werk Facie quae in orbe lunae apparet vragen een aantal personages zich af of de maan een andere aarde is. Er is een opvallende passage waarin een personage een vreemdeling ontmoet die onlangs was teruggekeerd van een lange reis naar een ‘ver en groot continent’. Volgens de vreemdeling zouden nieuwe reizigers de reis ongeveer elke dertig jaar maken. Sommige reizigers bleven achter op het continent en anderen keerden terug.
Ontdekking van het ‘verre en grote continent’: discussie blijft
De Griekse onderzoekers beweren dat het ‘verre en grote continent’ Noord-Amerika was. De Grieken gebruikten hun kennis van de astronomie om de locaties van de Atlantische stromingen die hen naar het westen vervoerden, te lokaliseren. Diverse andere archeologen noemen deze theorie onwaarschijnlijk, maar ook niet onmogelijk. Hector Williams is professor in de klassieke archeologie aan de Universiteit van British Columbia (UBC). Hij bestudeert onderwaterarcheologie in het oostelijke deel van de Middellandse Zee. Hij reageert sceptisch op het idee dat de Grieken naar Amerika en zelfs Canada zijn gevaren:
While accidental pre-Columbian crossings are not impossible for Greeks and (more likely) Romans who were caught in a storm while on the coast of western Europe, there is no evidence for regular crossings,” Williams says in an email. “Even the Vikings gave up their brief settlement in Newfoundland after a few years.
Bronnen
- C. Berlitz. Wereld vol Wonderen: onverklaarbare verschijnselen en mysterieuze gebeurtenissen. Baarn: Bosch en Keuning (1991), pp 64-65.
- R. Boyle. Hakai Magazine, 1 februari 2018. ‘Did Ancient Greeks Sail to Canada?’.
